Możliwość spotkań on-line
Psychoterapia
Kiedy i dla kogo?
Psychoterapia jest metodą leczenia zaburzeń natury psychologicznej i może być stosowana jako metoda wspomagająca leczenie farmakologiczne lub bez leczenia farmakologicznego (jeżeli taka będzie decyzja właściwego lekarza specjalisty). Psychoterapia polega na zastosowaniu odpowiednio dobranych oddziaływań psychologicznych przy wykorzystaniu wiedzy teoretycznej i umiejętności psychoterapeuty. Takiego rodzaju forma pomocy jest przeznaczona dla osób, u których zostało zdiagnozowane wcześniej (podczas konsultacji psychologicznej lub konsultacji psychiatrycznej) zaburzenie w codziennym funkcjonowaniu – zachowaniu, procesach poznawczych, emocjach, czy cechach osobowych.
CZAS TRWANIA:
– terapia krótkoterminowa - ok. 20 sesji
- terapia długoterminowa - ok. 120 sesji.
Od czego zależy czas trwania psychoterapii?
Psychoterapia każdego zaburzenia jest procesem, a proces to czas, w którym pacjent nabywa nową wiedzę dotyczącą swoich problemów, uczy się różnych nowych sposobów ich rozwiązywania i radzenia sobie w trudnych sytuacjach (odmiennego od stosowanych dotychczas metod, które przestały „działać”). W zależności od głębokości problemów – czy są to problemy wywołane aktualnymi wydarzeniami i nie mają wcześniejszej historii, czy też są to problemy utrwalone – z którymi pacjent „przeżył” dotychczasowe życie – psychoterapia będzie trwała kilka lub kilkanaście miesięcy.
Psychoterapia poznawczo-behawioralna – kiedy i dla kogo?
Psychoterapia jako forma leczenia może być prowadzona z wykorzystaniem różnych metod, i ze względu na te metody wyodrębniły się różne nurty (szkoły) psychoterapeutyczne.
Psychoterapia poznawczo-behawioralna jest procesem leczenia, który od początku zakłada konieczność ustalenia planu leczenia, sekwencji wykorzystywanych technik (również dobieranych na bieżąco) i celu pracy terapeutycznej. Cel ten jest ustalany na wstępie terapii wspólnie z pacjentem. Zgodnie z teorią poznawczo-behawioralną to sposób myślenia pacjenta ma wpływ na jego emocje i zachowanie – terapia uczy identyfikowania tych myśli i ich zmieniania. Rolą terapeuty jest odkrywanie wspólnie z pacjentem dysfunkcjonalnych myśli i przekonań na własny temat, a także umożliwianie doświadczenia zmiany poprzez pracę osobistą wykonywaną nie tylko w gabinecie, ale też (lub przede wszystkim) pomiędzy sesjami.
Rozważ podjęcie psychoterapii jeżeli:
- doświadczasz często lub bardzo często emocji lęku (w tym lęku napadowego), smutku lub złości, i Twoje możliwości radzenia sobie z tymi emocjami są niewystarczające;
- ograniczasz ilość spożywanych pokarmów/spożywasz nadmierną ilość pokarmów w krótkim czasie stosując przy tym strategie kompensujące (środki przeczyszczające, wymioty), a Twoja waga jest za niska w stosunku do norm wiekowych z powodu czego doświadczasz problemów zdrowotnych;
- doświadczyłaś/eś w ostatnim czasie stresu o silnym natężeniu, który uniemożliwia Ci obecnie normalne funkcjonowanie powodując trudności ze snem, koncentracją uwagi, trudności w relacjach z najbliższymi, trudności w realizacji codziennych obowiązków;
- masz poczucie, że Twoje życie nie ma sensu, przyszłość „widzisz w czarnych barwach”, jesteś ciągle zmęczony i bez energii;
- bycie z ludźmi/wśród ludzi jest dla Ciebie źródłem stresu, unikasz różnych sytuacji społecznych, co rodzi kolejne problemy, np. zawodowe/szkolne;
- masz częste bóle głowy, brzucha (lub inne dolegliwości somatyczne) nieuzasadnione medycznymi podstawami;
- nieustannie towarzyszy Ci poczucie samotności i niezrozumienia…